Bizancjumalternative Wiki
Advertisement
Oblężenie Monachium
Wielka Wojna
Czas 15 kwietnia - 14 maja 1943
Miejsce Monachium i okolice
Terytorium Niemcy
Przyczyny Ofensywa bawarska
Wynik Zwycięstwo Rzymian
Strony konfliktu
Bizancjum
Cesarstwo Rzymian
Flagge-bayern
Powstańcy bawarscy
United german kingdom
Zjednoczone Królestwo Niemieckie
Dowódcy

fm Franciszek Habsburg-d'Comche

mjr Ludwig Angerer
gen Johann Christian von Freudenberg
Siły

150 000 Rzymian

30 000 powstańców
80 000
Straty
34 000 zabitych i rannych

34 000 martwych

20 000 rannych i zaginionych

70 000 cywili
 

Oblężenie Monachium - bitwa w czasie Wielkiej Wojny, stoczona w dniach 15 kwietnia do 13 maja 1943, pomiędzy wojskami rzymskimi i powstańcami a załogą niemiecką. Uważana jest za największą (obok kontrofensywy reńskiej) bitwą tej wojny, która wywołała najwięcej zniszczeń (75% obszaru miasta).

Tło[]

Latem 1942 Grupa Tematów "Italia" licząca 200 000 żołnierzy pod dowództwem stratarchisa Franciszka Habsburga-Komchisa, w skład której wchodziły Tema Mediolańska (str. Panitzas), Tema Neapolitańska (str. Muzakas), Tema Sycylijska (str. Vatatzes) i Tema Dalmatyńska (str. Tzingrias), rozpoczęła ofensywę w Austii.

13 lipca Rzymianie pokonali Niemców pod Villach, a dwa dni później oswobodzili Klagenfurt. Graz został zdobyty 5 sierpnia. Wojska posuwały się szybko dzięki niewielkiej liczebności garnizonu niemieckiego w Austrii, gdyż większość wojsk została przerzucona do walk w Polsce i nad granicę francuską. Von Treskow zdołał jednak przerzucić część sił, aby bronić Wiedeń. Rzymianie dotarli na przedpola miasta 15 sierpnia i po trwającym 12 dni oblężeniu obrońcy poddali się. Do końca października całe Arcyksięstwo Austriackie zostało wyzwolone z niemieckiej okupacji.

Sztab rzymski zdecydował przezimować żołnierzy w Austrii ze względu na możliwe problemy z przekroczeniem granicy bawarsko-austriackiej. Niemcy w międzyczasie skierowali do miasta armię bawarską pod dowództwem generała von Freudenberga z frontu polskiego. Na przełomie listopada i grudnia rozpoczęto ewakuacje ważniejszych instytucji oraz strategicznych zakładów przemysłowych, a w styczniu wzmocniono umocnienia nad Izaurą. W mieście rosły natomiast nastroje powstańcze. Dowództwo Wolnej Armii Bawarii zaplanowało szerokie wystąpienia w całym kraju na wiosnę, wraz z przybyciem Rzymian.

Ofensywa bawarska ruszyła 1 kwietnia. Tema Mediolańska pod dowództwem Panitzasa i Tema Dalmatyńska Tzingriasa przekroczyły granicę bawarsko-austriacką w okolicy Partenkirchen. Reszta armii pod komendą Habsburga-Komchisa wyruszyły z Salzburga i już następnego dnia w starciu pod Traunreut pokonała 2 dywizje niemieckie Albrechta von Lossowa.

Advertisement